Critic’s Picks, Arjan Reinders Kunstbeeld
http://www.kunstbeeld.nl/00/kb/nl/469/nieuws/17209/Critic’s Picks: Arjan ReindersSchilderkunst
Amsterdam
Pier Paolo Pasolini, foto: Letizia Battaglia, 1972 Welke tentoonstelling is niet te missen? De keuze van Arjan Reinders 1. ‘P P P Pier Paolo Pasolini’ Vijftig jaar nadat de eerste film van Pier Paolo Pasolini uitkwam, Accatone, brengt Galerie Metis_NL met een klein, maar prachtig ensemble werken een hommage aan de beroemde Italiaanse regisseur, schrijver, marxist en provocateur (in positieve zin). Lees meer… Met indringende foto’s van Pasolini in 1972, tijdens een publieke discussie over zijn film I Racconti di Canterbury, die door censuur niet vertoond mocht worden – de allereerste foto-opdracht van de later, door haar foto’s over de maffia op Sicilië, veel geroemde Letizia Battaglia. Ook van de Mexicaanse fotograaf Graciela Iturbide, alweer niet de minste, is een fraaie fotoserie te zien. Zij bezocht in 2007 het strandje in Ostia waar Pasolini in 1975 werd vermoord – zo te zien nog altijd een godvergeten treurig oord. Van Marlene Dumas zijn nooit eerder getoonde litho’s te zien, gebaseerd op een gedicht dat de door haar bewonderde Pasolini schreef over diens oude held Antonio Gramsci, oprichter van de Communistische Partij in Italië. Tot slot is een meeslepende video te zien van Alfredo Jaar, Le Ceneri di Pasolini (2009). Deze expositie is smullen voor Pasolini-fans, maar ook verplichte kost voor kunstacademiestudenten die niet weten wie Pasolini is (dat schijnen er veel te zijn).
2. Michelle McKeown, ‘The Realm of the Mothers’ De home gallery van Marian Cramer, in een fijne stadsvilla in Amsterdam-Zuid, is vanwege de chique setting sowieso een bezoekje waard, maar vanwege de schilderijen van Michelle McKeown helemaal. Dit is de meest eigenaardige en intrigerende schilderkunst die je je kunt voorstellen. De van oorsprong Noord-Ierse McKeown (1979) studeerde onder meer aan de Royal College of Art in Londen. Meest in het oog springende kenmerk van haar schilderijen is de spiegeling die is ontstaan door de doeken met natte verf dubbel te vouwen, een techniek die verwant is aan de Franse ‘décalcomanie’, vooral bekend van Max Ernst en de surrealisten. Hier gaat een zuigende werking vanuit, het trekt je blik naar binnen, maar het wekt ook de suggestie alsof de geportretteerde vrouwen zich middenin een transformatieproces bevinden, letterlijk een metamorfose ondergaan. McKeown koppelt in dit werk een fascinatie voor The Realm of the Mothers (Reich der Mütter) uit Goethe’s Faust, oftewel de plek waar alle materie ‘geboren’ wordt, met de chaostheorie van onder anderen James Gleick, wat op de eerste plaats een studie is naar dynamische systemen. De essentie van chaos is, volgens Gleick, de voorzichtige balans tussen stabiele en instabiele krachten. Dit zien we ook terug in McKeowns schilderijen, die tegelijkertijd aantrekken en afstoten, en daardoor bol staan van de spanning.
Voor iedereen die zich afvraagt of Stedelijk-directeur Ann Goldstein ook werk van jonge schilders aankoopt: ja, van de Zweedse Anna Bjerger bijvoorbeeld. Toen het nog open was, hing een van haar zeer smeuïg geschilderde doeken als ‘nieuwe aanwinst’ in het Stedelijk. Op basis van een hele tentoonstelling met Bjergers werk bij Gabriel Rolt kun je zelf oordelen of de aankoop terecht was. Alleen nog deze week te zien. Gepubliceerd: 12/10/2011 Laatste nieuws
Genomineerden ArtOlive Award 2011 bekend
Kunstvervalsing voor dummies Pleegde Vincent van Gogh geen zelfmoord? The Collectors Show @ Van Abbemuseum Mona Lisa geen portret, maar karaktertype New Sensations & The Future Can Wait Mark Wallinger @ De Pont Frieze Art Fair 2011: Dag 2 Gestolen Picasso’s gevonden in Servië Takashi Murakami’s eerste solo in het Midden-Oosten Aanverwante artikelen
|
